Logboek 2019

Racoon

Zondag, 21 oktober 2019

Shelter Bay

Na alle suffigheden zoals uitzieken van een jetlag is het tijd om de benen eens te strekken. Trek de wandelschoenen aan en neem me voor om een flinke wandeling te maken. Fort Lorenzo is het doel. Drie weken geleden toen we op de Rio Chagres voeren zagen we het vervallen fort vanaf de rivier en wekte mijn belangstelling op. Eerst maar eens wat lezen op internet en mijn interesse is helemaal gewekt.

Rugzak met water, telefoon en fototoestel in de aanslag en loop richting portiersloge waar ik vraag hoe ik naar het "Fort" kan lopen. De portier begint me te waarschuwen dat ik niet in het fort moet rondstruinen en dat ik door de militairen teruggestuurd kan worden. Toch maar een kijkje gaan nemen en wandel met ransel, fluitend de paden op. Aan het begin van de tocht is een kerk die natuurlijk volledig verlaten is maar het altaar staat gedeeltelijk overeind. Sinister idee dat de kerk zelf slachtoffer is geworden van de uitvaartdienst van de Amerikanen in 1999.

Volg verder het pad en zie verschillende kruispunten en denk slim te zijn door deze te fotograferen zodat ik weer als slimme Hans en Grietje terug kan komen. Kom bij een kazerneterrein waar alle kozijnen en toebehoren gesloopt zijn. Het betonskelet met de verschillende verdiepingen staan nog ter beschikking en dit zou een prima begin kunnen zijn voor een hotelcomplex. Het parcours loopt niet naar Fort Lorenzo maar blijkt een rondje zodat ik na twee keer opnieuw beginnen en alsnog voor de kerk sta. Nu langs de kerk en kom in een half overwoekerde omgeving een modern fort tegen. Munitiekamers, opslag van zware wapens, te zien aan de zware ankers die aan de muren hangen. Het is een verlaten fort in de heuvels gebouwd door de Amerikanen en niet mijn doel. Toch evenzo een bezienswaardigheid.

Bij het teruglopen word ik kwaadaardig door een aap gevolgd die via de boomtoppen me volgt en met een stok tegen de takken slaat. Voor de voorzichtigheid neem ik ook een stok bij de hand maar meneer Aap komt gelukkig niet naar beneden.

Bij de portiersloge de andere weg inslaan en kom weer op een onverwacht stukje waar enkele taxi’s staan te wachten op passagiers van de haven. En dan is “driemaal is scheepsrecht” en loop op de goede weg richting Fort. Een prachtige omgeving met fladderende purperen vlinders om me heen. Het is warm maar gelukkig in de schaduw loop ik automatisch een natuurgebied binnen zoals de borden aangeven. Bij het woord “batteria” sla ik af en loop hier ook verkeerd en wandel terug naar de weg.

Doorzetten met wandelen maar de voeten beginnen op te spelen en zodra ik bij de Sendero (wandelpad) kom, moet ik nog 3 kilometer lopen voor het fort. Nu besluit ik terug te gaan en kom twee Racoon's tegen. De laatste loodjes worden zwaar maar na een 18 kilometer gelopen te hebben kom ik terug bij de Queen B.

Rustig in de kuip lezen en een dutje en gaan we zwemmen tijdens een regenbui. De barbecue slaan we over en kan terugzien op een mooie wandeling door een afwisselend landschap van bos tot jungle, stranden en de ruïnes van de Amerikanen