Logboek 2019

Alimentatie betalen voor een tweeling

protesten van vandaag
protesten van vandaag

 

Donderdag, 14 november 2019

 

Vistamar

 

Vier auto’s over de kop, op weg met een zwangere vrouw van een tweeling, bijna-botsing op kijkersfile, belastingperikelen, politieke demonstraties lijken een zware dag te geven maar dat is helemaal niet. Het begint met een zonnetje in de kuip en neem het plan op om naar Panama City te gaan, om de ketting definitief te regelen. Om elf uur sta ik bij de shuttle en drie andere reizigers staan klaar om mee te gaan. In de auto ontstaat de discussie zwembad en hoor allerlei opties om het Pool-probleem aan te pakken. Een mogelijkheid is de Red Pool, enkeldiep met een paar zonnebedjes en een borrelbad of een zwembad van een verlaten resort maar dat is 10 minuten lopen over het strand en het onderhoud gaat dan over naar de Marina. En de laatste optie is om een minimum consumptie van 10US$ pp te betalen bij het bestaande zwembad. Dit laatste lijkt me een prima idee en moet afwachten hoe de onderhandelingen gaan, kan de komende dagen toch wel zwemmen in het eigen zweet.

 

Direct vanuit de shuttle instappen in het wachtende busje en rijd mee over de Panamerican Highway waar in een bocht een complete vrachtwagen op de kop ligt, iets verderop een auto door de vangrail is geknald. Het maakt indruk en denk aan het log van gisteren over één van de gevaarlijkste wegen van de wereld. De busrit is comfortabel en geniet van de typische lokale sfeer van in- en uitstappen via de vreemde route in de stad. Bij Albrook eruit en loop direct naar de bus betemming Amador. Bij Amador een stukkie lopen en zwaai de deur van de winkel open waar ik met een brede lieve glimlach van Jasmine ontvangen wordt. Ik word gemaand te gaan zitten achter de kassa en er moet eerst gevraagd worden hoe het met me gaat.

 

Vervolgens de discussie ketting en ben verrast dat ze de goede kwaliteit hebben, namelijk de G4 heavy tested. Deze ketting past naadloos op de rol en dat is natuurlijk ook een voorwaarde. Nu de discussie over hoe te betalen. Cash is een stuk goedkoper dan met een kaart en scheelt me meer dan 200 US$. Voor mij is het dan geld uit de ATM trekken en geld op tafel leggen en de winkel weet enkele kosten te besparen zonder de bon.

Met een hele hoop mogelijkheden van wel en niet, zoals geen geld betalen buiten de winkel, vooraf betalen en later ophalen of bezorgen. Na een uurtje op en neer hakt Jasmine de knoop door en mag ik met de korting via de Creditcard betalen en doet er voor de lieve woorden nog eens 80 US$ vanaf. De ketting is duur maar in vergelijking met de anderen is deze betaalbaar. Met de discussie van de taxi stelt de assistent voor om voor de bedoelde ritprijs het zelf te mogen doen als het na 5 uur werktijd kan. Voor mij geen probleem en ga ondertussen een boterham halen en ga op een bankje buiten genieten van het prachtige uitzicht over de baai. Wat is het hier toch mooi en zie ook nog een Albin Vega liggen met bijboot voor anker.

 

Om 5 uur voor de winkel en de Assistent heeft de spullen al in de auto geladen en vertrekken om eerst zijn vriendin op te halen en of ik dat erg vind? Je kent het antwoord al, neu geen probleem. Rijden door een verstopte stad en dwars door het gevaarlijkste stukje stad van Panama waar de criminaliteit alom is. Ik zie een psychoot op het trottoir en wat verder loopt een man in een aluminium pak de vuilnisbakken af te struinen. De vriendin blijkt zwanger van een tweeling en is een hoop chagrijnig, daar heb ik gelukkig geen last van. Probleem voor de chauffeur.

De stad heeft werkelijk een verkeersinfarct want het is overal verstopt en beland ook nog in een demonstratie waar de onvrede van de bevolking jegens de huidige regering geuit wordt. Weer een leuk onderwerp om eens uit te spitten.

 

Na de grote brug over het kanaal rolt voor ons een auto over de weg en zie de medepassagier nog op de kop in de veiligheidsriemen hangen. Iedereen gaat op de rem om te kijken en de assistent knalt bijna met volle vaart op de ontstane kijkersfile. We brengen het er goed vanaf en ben getuige van de eerste woorden van de zwangere dame die de assistent de volle laag geeft. Min of meer terecht, maar blijft doorzagen en dat wordt vervelend. Op het cruciale moment van alimentatie betalen voor de ongeboren tweeling wordt de ruzie gesust en vervalt de dame in diep stilzwijgen. Een tiental kilometer verder op ligt een auto half uitgebrand op de rechter rijbaan en staan de hulpverleners het verkeer te regelen.

 

Rond 19.30 rijden we het resort op en laad de spullen in de kruiwagen en betaal de assistent. Jacqueline heeft de nerf uit het hout gepoetst zodat het fris en welriekend aan boord stappen is.

Aan de overkant in de Boca bar een hapje eten, het was een bewogen dag.