Logboek 2019

Otoque

Zondag, 24 november 2019

San Pedro – Otoque

Op het voordek gooit Jacqueline de lijnen los die aan de ankerboei vastzitten en met een beetje ondersteuning van de motor draai ik de Queen B, die de wind snel oppikt. Voor deze anker-los manoeuvre had ik het grootzeil al uitgerold zodat we al snel kunnen zeilen. Ik zet de genua bij en genieten van het voorbijschuiven van het eiland Tobago. De Noordenwind komt van schuin achter en zorgt voor kleine witte kopjes zodat het zin heeft om te zeilen. De swell zorgt ervoor dat de zee met grote witte schuimkragen op de rotsen breekt. Vreemd gevoel geeft het dat je op een betrekkelijk rustig water zulke kracht ziet losbarsten op de stranden en de rotsen en je wilt er zover mogelijk van weg blijven.

Het vislijntje gaat uit maar ook deze keer geen belangstelling van de vis. Ontspannen oversteek van Tobago naar Otoque waar twee kleine dorpjes liggen met een totale bevolking van 130 mensen, waar mogelijk geankerd kan worden maar dat wordt afgeraden bij wind uit het noorden zodat we om het eiland varen en een baai aan de zuidzijde indraaien om daar te ankeren. Dichtbij de kust met de beschreven brekende branding ankeren in 15 meter diep water. Nu komt de nieuwe ankerketting met zijn lengte wel heel goed van pas en zet een stevige lengte in om vast te leggen. Het nadeel van de extra lengte ketting is dat naar mijn idee we in de avond wel erg dichtbij de kust komen tijdens het laagwater en hoor de branding overheersend brullen in de kuip als ik de rust heb gevonden om een boekje te lezen. Onrustig gevoel maar ook realiserend dat het allemaal prima is. Zorgen maken is een onderdeel van het reizen en dat is maar goed ook.

De reparatie van de slangklem kan afgevinkt worden want onder de motor blijft het droog. Het is genieten vanuit de kuip kijken naar de kust en zijn getuige van een prachtige zondondergang terwijl de vissers met hun bootjes de nacht in gaan om te vissen. Een uitbundige sterrenhemel maakt de avond compleet.

Het eiland werd in het verleden door een indiaanse gemeenschap bewoont en de Chiefs Careta, Tatalao en Estiva blijken hier nog steeds gezag in te boezemen. Tegenwoordig is er een gemengde bevolking en de kost wordt verdiend met visserij en landbouw.