Logboek 2020

Casa Sucre

Zondag, 19 januari 2020

Panama City

Rondstruinen langs de winkels met neergelaten ijzeren rolluiken. Weinig verkeer op de weg en de wind speelt met de bladeren en de losse papiertjes op straat in de hoeken van de gebouwen. Zondagochtend-sfeer waar we duidelijk te vroeg zijn om iets van een bruisende levendige stad te merken. De meeste winkels openen om 11 uur en wij staan braaf gewassen en geschoren rond 10 uur voor de verlichte winkelruiten. Bij de enkele vroege open winkels scoor ik dan eindelijk mijn sokken. Met sokken in de tas wandelen met een omweg door de straten naar het metrostation waar we de metro nemen voor Cinco de Mayo om het oude stadsgedeelte te bezoeken. Een Unesco verklaart gebied en waar het gelukkig wat levendiger is dan het stadsgedeelte waar we net vandaan kwamen.

Rond de kerken is het extra druk en lopen enkele rijkversierde kerken in en nemen de tijd voor een kleine bezinning. Een klein moment voor bezinning of een kleine bezinning het is maar net hoe je het uitlegt. Een vrouw op leeftijd weet op het altaar met zang en guitaar een prachtig moment te maken en raakt de gevoelige snaar, wat een mooi moment.

In een van de bekendste koffietenten van Maps.me , Casa Sucre, drinken we koffie. Het valt me op dat de wereld zo snel is veranderd en dat de websites Maps.me, Google, Expedia, Viator, Tripadvisor en nog een aantal clubs het toerisme en het gedrag van de bezoekers gaan bepalen. De bars en restaurants die niet mee willen betalen aan deze organisaties vallen buiten de boot en worden niet vernoemd en gaan ten onder, hoe mooi en hoe goed ze ook mogen zijn.

Met een flinke wandeling terug naar het hotel langs de skyline van Panamastad en krijgen op deze wijze de beweging die ons volgens het elektronisch horloge in balans moet houden. Ook hier worden we aangestuurd en gestuurd door clubs zoals Huawei, Garmin, Polar, Samsung enz.

Bij een Indiaas restaurant een heerlijke hap en zo reizen we gastronomisch door de wereld als globetrotters.