Logboek 2020

Van Panama naar het potloodpuntje is de eerste etappe van 2020

Woensdag, 22 januari 2020

Vistamar - Panama City – Vistamar

De aanval op de Panamese Bureaucratie, ik ben er klaar voor. Met fris gewassen en gekamde haren op stap naar Panama City en hoop dat het allemaal mee zal vallen want de gekste verhalen doen de ronde. 5 Dagen wachten voor een Zarpe, rekeningen van US$ 150, niet mogelijk zonder een agent, 40 $ en drie dagen wachten, het zijn allemaal tegenstrijdige of versterkende verhalen en vooral vertelt door Amerikanen. Nu is het wel zo dat de Amerikanen vaak achter gesteld worden bij in- of uitklaar procedures en dat komt waarschijnlijk omdat ze zelf zo moeilijk doen in de VS.

Om halftien staat de taxi klaar die ons naar de bus brengt. De taxi laat de bus stoppen zodat we de bus niet missen en kunnen dientengevolge meteen doorreizen. Achter het Albrook station stappen we in de bus die net een 5 minuten treiterend is opgehouden door een mevrouw die een paar doosjes in de auto moest laden. Geen enkele haast en empathie voor de situatie dat er een twintigtal mensen op haar staan te wachten. Bij de laatste halte op het eiland Armador uitstappen en komen bij een prachtige jachthaven die ons werkelijk is ontgaan toen we in Marina Playita lagen.

Met een paar verwijzingen en aanwijzingen komen we in de passagiershal van de Cruiseschepen en op de eerste etage worden we in een klein kantoor door een mooie sympathieke dame ontvangen. Met een glimlach vertelt ze dat we verkeerd zijn en dat we mee moeten komen. We volgen haar en in een kantoor op dezelfde verdieping begint een joviale man onze papieren te bestuderen. Ik laat hem de gemaakte kopieën zien en hij begint helemaal te stralen. Hij vraagt me de Crewlijst in te vullen en ondertussen vult hij de andere documenten in met de nodige vragen. Hij sluit de deur en vraagt een beetje gekunsteld om 25 US$ die ik hem overhandig. De deur gaat weer open en hij gaat naar de echte heren ambtenaren die de stempels mogen zetten. Hij komt vrolijk terug en heeft twee setjes documenten klaar. Een set papieren om de stempel in het paspoort te ondersteunen bij de mooie dame op het einde van de gang en het andere setje zit de Zarpe in die de weg vrijmaakt om uit Panama te vertrekken op weg naar de Paaseilanden. Mevrouw zet een stempel in het paspoort en wenst een goede reis met hulp van God. Binnen 20 minuten en direct alles geregeld is een meevaller van de eerste orde zeker na het rekening houden van alle horrorverhalen. Ik kom op internet nog een Nederlandse Bad Experience tegen die mijn glimlach alleen maar breder maakt.

We lopen alle watersportwinkels af om een Johnson impeller te vinden maar helaas geen rubberen kleinood en zal het moeten doen met de impeller die nu in de pomp zit. Jacqueline vraag naar een kaart van de Zuid Pacific en wordt door verwezen naar een boekwinkel op weg naar Albrook. Eerst een hapje en met de taxi komen we bij een echte kaartenwinkel met Admirality kaarten. In een boek wordt de kaart opgezocht en deze wordt via de computer en een printer ter plekke voor ons uitgedraaid. Kost een paar centen maar een echte zeekaart met een perfect overzicht. In de winkel kijk ik mijn ogen uit door de diverse kaarten en boeken. De wereld ligt hier aan je voeten. Scheepsboeken en gespecialiseerd voor de Grote Vaart. Golfberekeningen, scheepsconstructies, SOLAS-veiligheidsinstructie voor scheepssloperijen.

Met de taxi naar Albrook waar ik in de copyshop nog snel een aantal extra kopieën laat maken voor de volgende etappe.

We kennen de procedure voor het nemen van de bus en al snel zitten we in een mooi busje maar op het moment dat de chauffeur de bus van de handrem mag gooien ontaard deze in een Pappa Verstappen die alle obstakels weet op te zoeken. Grintbak, op het laats remmen, hoekige bochten en met een razende hoog in toerental rijden. De man om een perfecte zeeziekte te evenaren.

In de haven wordt het door de zachte wind in de kuip een heerlijke avond en blijven lang buiten zitten. Het nieuwe avontuur dient zich aan.