Logboek 2020

Donderdag, 12 maart 2020

S 26º 46.457 W 114 º 04.934 - S 26º 53.025 W 116 º 18.507

Al tijdens de nachtwacht pakken dikke wolken zich samen in de donkere nacht. Maak me een beetje zorgen over de mogelijke uitkomst van die zwarte wolken die tot aan het water reiken. Is dit de voorbode van slecht weer? Weinig zon betekent ook dat de zonnepanelen geen stroom kunnen leveren voor de koelkast. Het energieprobleem wordt steeds nijpender en vertrouw het energiesysteem niet meer aan boord. Vermoeden dat de accu’s kapot zijn, dat de generator een koelprobleem heeft in het interne systeem en dat de Balmar dynamo van de motor wel laadt maar lang niet genoeg.

We maken een plan in geval dat de stroomvoorziening helemaal uitvalt. Totaal zonder spanning komen is gelukkig niet het geval want we hebben zonnepanelen die uitstekend werken bij zonlicht, maar is niet voldoende om de vriezer aan de praat te houden. Als de stroom uitvalt dan wecken we de kip in weckflessen, het vlees in de pekel en de vis vanaf vandaag opeten.

Voordat plan A in werking treedt toch nog maar eens naar de omstandigheden van de generator zien en vervang het voorfilter van het beest. Ontluchten van de koelvloeistof, controle olie en een knipoog naar de machine want het is toch ook maar een… machine.

Op zee is het rustig, zoals gezegd somber en de golven komen af en aan. Het geeft soms vervelende ongecontroleerde bewegingen in het schip maar het belangrijkste is afstand maken. Regelmatig een uitkijk over de oceaan met zoveel van het niets. Toch ontwaar ik een soort van vat en de aandacht wordt getrokken van iets in het niets. Het blijkt een soort van hutkoffer te zijn en drijft half op het water. Een halfronde deksel en is op weg naar waarheen? Nu schieten er een paar dingen door het hoofd zoals zeilen minderen en op onderzoek van wie waar en hoe welke kist? Wat is de inhoud en grote kans dat deze al lang geplunderd is? De fantasie slaat op hol, wie gooit er nu zo een kist in het water? Een schatkist? Een wrakstuk uit een schipbreuk van heel lang geleden? Goed dat ik de kist voorbij ben gevaren en mijn misschien ongezonde nieuwsgierigheid bedwongen heb of een grote kans gemist, met een doorweekte misschien nog goed leesbare plattegrond. De beschrijving als overlevering of erfenis waar alle kostbaarheden verstopt zijn op een eiland waar we toch al naar toe gaan.

Het mysterie wordt compleet als ik even later een mooie schone fles op het water voorbij zie komen met een briefje erin. Ook deze laat ik zijn weg maar gaan en blijf doorvaren zonder mijn collectioneur-mentaliteit aan te spreken. Wel bedenk ik er een fles achteraan te gooien om de vinder van de flessen te vragen, van wie nu die eerste fles was.

Tijdens de eerste wacht van Jacqueline neemt de wind plots toe tot 24 knoop en sprint het bed maar uit om zeilen te stellen en deze vervolgens terug te stellen omdat de wind  weer de Zuidoost kant blijkt te prefereren. Je blijft er maar druk mee om het schip op het doel gericht te houden. Queen B is een echte dame en vaart naar het punt waar de ogen naar kijken.