Logboek 2020

Pitcairn

Vrijdag, 20 maart 2020

S 25º 30.54 W 128 º 35.817 - S 24º 47.372 W 130 º 35.156

De golven nemen in hoogte toe en de swell komt ineens vanuit het niets. Gelukkig rolt de swell nu niet helemaal dwars en schikt zich nu met de wind, zodanig dat we van achter hoog opgetild worden en naar voren geduwd worden, om vervolgens achterwaarts van de golf af te glijden. De wind staat flink door en meet op de klok een 7 beaufort en reef het grootzeil en minder de genua. Een gijp om op koers te blijven is nodig en hiermee blijft de situatie lekker beheersbaar en wikkelt de Queen B met een mooie 4,5 knoop haar mijlen af.

Toch is het een vervelende zeildag veroorzaakt door de verschillende weersomstandigheden die gekenmerkt wordt door regen, hoosbuien, motregen. In de verte ontvouwt Pitcairn zich als een massieve puist uit de zee. Aan Pitcairn is alles steil en begrijp nu waarom het moeilijk landen is en moeten het met deze wind zeker aan ons voorbij laten gaan.

Pitcairn schuift in een diffuus tegenlicht van de avondzon voorbij aan de Queen B. Zelfs op de noordzijde zijn geen jachten op anker en een groot werkschip ligt met felle lampen zijn werk te doen. De zeekaart geeft aan dat aan deze zijde kans op brekers zijn, zodat er een omtrekkende beweging nodig is. Wat later vaar ik in een onrustige zee met verschillende hoogoplopende golven. Eenmaal het eiland voorbij wordt het zeeoppervlak wat gladder en krijgen wat last van de windgolven.

De avond sluit af met het schudden en bonken, bruisen van de zee die likkebaardend naar de kont van de Queen B lonken. Jacqueline moet het bezuren met een flinke migraineaanval en houdt rust op de lage zijde in de kajuit.