Maandag, 23 maart 2020

S 23º 25.253 W 134 º 08.9 – Rikitea, Frans-Polynesië

Een politieboot met 5 man sterk stormt op de Queen B af en gebiedt om weg te draaien van de eindbestemming Rikitea. Met een hoop gebaren en rap Frans blijkt dat we teruggestuurd worden omdat Frans-Polynesië geheel gesloten is vanwege het Coronavirus. Een klein moment val ik stil en zeg “U stuurt ons terug naar de oceaan. Maar dat is de Oceaan, weet u wat dat betekent zonder diesel, eten en stroom.” De vertaler geeft aan dat het niet anders is maar nadat ik weerwoord blijf geven dat het niet humaan is en dat we bevoorrading en veiligheidsmiddelen nodig hebben geeft de man met de platste pet, een vingerwijzing met hoofdknik dat we naar Rikitea kunnen varen en moeten wachten op verdere informatie.

Ankeren en worden al door verschillende mensen aangesproken maar tegelijkertijd komt de gendarmerie terug met de vraag naar de documenten. Niemand komt aan boord en niemand geeft een hand maar de papieren worden gefotografeerd en teruggegeven, net alsof de buitenkant van mijn documenten nu niet geïnfecteerd zullen zijn. Ook geef ik aan dat we al veertien dagen in Quarantaine zijn geweest omdat we 14 dagen geleden van Paaseiland zijn vertrokken en kan dat ondersteunen met het logboek in de hand. Ze knikken netjes gedag en zeggen me te wachten op antwoord van Papeete. Welkom in Polynesië!

Guy, van de Etoile d’Azur komt ons verwelkomen met een brede lach en een tros bananen en vier pompelmoezen omdat het gebruik is in Polynesië. We praten wat bij over de situatie en dat ziet er niet goed uit want er gaan steeds meer stemmen op dat we direct door moeten naar Papeete en daar het schip moeten verlaten richting huis. Een paar uur later horen we dat er al geen vliegverkeer meer is zodat het naar huis gaan waarschijnlijk al van de baan is. Igor een vriendje van Niels en Linneth wist al van onze komst en komt op een drijvende banaan ons enkele bananen brengen ook als verwelkoming.

We blijken met drie probleemgevallen te zijn want alle schepen die na de 21^ste zijn binnengekomen moeten geweigerd worden of doorgestuurd naar Papeete. Nu is het belangrijk om zoveel reparaties te verzinnen dat we bijkans een onbevaarbare boot zijn en dat het echt niet anders kan dan hier te blijven. Een koude douche als ontvangst en bijna onvoorstelbaar dat de wereld zo snel kan veranderen. Met veelvuldig contact met Nederland blijkt dat het misschien wel beter is dat we hier liggen, dan thuis, voor wat betreft de kans op besmetting. Maar het medeleven en welzijn van de familie, kinderen en andere mensen nauw aan het hart roepen ons terug naar huis. Maar dat is nu helemaal geblokkeerd en dan besef je pas hoe ver je van huis bent.

Vannacht viel de wind weg en start de motor rond 01.30 om een beetje op tijd aan te komen in Rikitea. Achteraf is dit een goede zet geweest anders waren we zeker geweigerd. Op de kaart is het eilandengebied Gambier maar een vlekje, bij het aanvaren lijkt het toch wat te hebben en doet het me vriendelijk aan. Ik zeg nog tegen Jacqueline dit lijkt me een mooie plek om wat langer te blijven, hoe kan ik zo gelijk krijgen ik heb echter niet de vervelende voorwaarden verwacht.