Vagebond

Maandag, 1 juni 2020

S 21º 25,548 W 136º 57,98 - S 19º 35,475 W 139º 07,604

Koers over de grond 303 graden, snelheid over de grond gemeten 1,7 mijl barometer 1016 en licht stijgend, totaal gevaren afgelopen 24 uur 84 mijl nog te gaan 216 mijl. Dit zijn de gegevens die ik elke nacht in het logboek registreer en het kaartenprogramma opstart om de vaarroute te controleren op een vrije koers, want alle apparatuur gaat uit behalve de AIS zodat er geen onnodig energieverbruik is ten behoeve van onnodig functionerende klokjes waar toch niet op gekeken wordt. De eerste paar dagen voelde ik me onzeker maar nu vind ik het juist prettig om gewoon op de windvaan de koers te volgen en deze om de 12 uur te controleren.

De wind is geheel weggevallen en laat het grootzeil in de mast staan en draai de genua in om het geklapper van de zeilen te minderen. In de kuip een boek lezen van Bernard Montessier een van de memorabele Franse zeilers in de jaren 50. Ik geniet van de beschrijvende Franse uitleg en beeldspraak en het is nog eens goed voor de basis Frans.

Rond 0400 steekt de wind op en blaast met een mooie 10 knoop (3 Bft) uit de goede hoek en zet alle zeilen bij om snelheid te maken. Wat een heerlijk gevoel als het schip zich in beweging zet en dat je het geduld hebt gehad om niets te doen tijdens een windstilte. Duurzaamheid van geest en fossiele energie lijkt een vreemde combinatie maar het blijkt een hele logische te zijn. De wind blijft constant waaien en klok een 22 mijl in drie uur, de golven zijn weg, de swell is afgezwakt zodat alle windenergie omgezet kan worden in vaart. Ineens verknalt een bui de rust van de zee en onze voortgang door het gezapige sop. Al snel 18 knoop wind en serieuze buien maken een eind aan de wind want na de bui is het windstil en start de motor omdat ik ben gaan rekenen om zeker woensdag binnen te zijn want de waarschuwingen voor donderdag zijn niet mis. Van 40 knoop wind word je niet vrolijk. Het motoren wordt nu ingezet in snelheid, watermaken en energie voor de accu’s. Om 12.50 motor weer uit en varen weer met de 10 knoop verder en ga me nu mentaal toeleggen op een aankomst tegen Hoogwater van Hao. Jacqueline wil graag weer eens vaste grond onder de voeten en een goede schuilplaats voor de wind van donderdag en dat is alleen mogelijk in Hao. Dit is een erg groot atol van 60 kilometer lengte en 5 kilometer breedte met maar 1 ingang zodat tijdens de ebstroom er nogal wat water uit het atol komt en moet je dus goed rekenen. De goedbedoelde reisbeschrijvingen van zeilers onder elkaar maken er een drama van en geven soms onzinnige informatie zodat ik vertrouw op mijn boerenverstand. Twee uur voor Hw tot twee uur na Hw is meestal goed en vraag bij mijn broer de getijden van Hao op. Hoogwater blijkt om half twee te zijn en dat wordt dan een mooi tijdstip om me daarop te richten.

Er is voor maandag en dinsdag windstilte voorspeld maar prijs me gelukkig met de wind die nu de gang er nog inhoudt. Een leuke 3-4 mijl per uur en deze zeiler heeft weer eens een goede dag. In de avond ontstaat een grote ruime doorzichtige nevelachtige ring van wolken om de maan. Dit is volgens mij een bekend meteorologisch fenomeen maar weet de betekenis ervan niet. Blijft over om te genieten van het uitzicht, goed of slecht vooruitzicht nemen we dan maar op de koop toe.